انا لله و انا الیه راجعون

عن الصادق علیه السلام :« اذا مات المؤمن الفقیه ثلم فی الاسلام ثلمة لا یسدها شیء»

ضایعه رحلت آیت الله العظمی جواد تبریزی (ره)را محضر مبارک حضرت ولی عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) ، مقام معظم رهبری و عموم شیعیان و علاقمندان معظم له تسلیت عرض می کنم و برای ایشان علو درجات در جنت اعلی را مسئلت دارم.

اول که ان خبر رو فهمیدم ساعت 2 نصفه شب بود در حالیکه تو شبکه سلام دیدم زیر نویس نوشته و تسلیت گفته و وقتی زدم به شبکه های خودمون خبری نبود، فقط شبکه خبر تو اخبارهای زیر نویسش به فوت ایشون اشاره ای کرده بود. انگار نه انگار که مرجع تقلید بودن، گویا یه امام جماعت یا امام جمعه یه روستا فوت کرده. از شنیدن خبر که ناراحت بودم و بغض داشتم، از دید این سهل انگاری هم که دیگه مخواستم پرپر بزنم. صبحش وقتی تو جامعه رفتم فکر میکردم الان همه جا ساه پوش میشه، اما خبری نبود که نبود، نه روزنامه ها اشاره ای داشتن نه پارچه تسلیتی دیدم نه مردم چیزی میگفتن، دیگه کم کم شک کردم به خبری که دیدم. هی به خودم میگفتم نکنه یه حاج آقا تبریزی دیگه ای بوده من با آیت الله حاج میرزا جواد تبریزی اشتباه گرفتم. شاید هم یه آخوند معمولی بوده و من گول تشابه اسمی رو خوردم، روم نمیشد به کسی تسلیت بگم، چون یه وقت میدیدی سوتی میشد بهم میخندیدن.

حالا سئوالام:

چرا رنگ و بوی شهر با رفتن چنین عالم بزرگی تغییر نکرد؟

چرا مردم به علم و عالم بی اعتنا شدن؟

چرا جاهای دولتی جوری برخورد میکنن که انگار فقط مقام معظم رهبری (حفظه الله) مرجع تقلید هستند؟ مگه مرحوم آقای تبریزی(ره) تو مرجعیت چی از بقیه مراجع کم داشتن؟

خدا ایشون و سایر مراجع تقلید از دنیا رفته رو بیامرزه

شادی روح تمامی اموات بالاخص مراجع بخوانید فاتحة مع الصلوات

نگارنده : عبدالله

پاسخهای نورانی دوستان [ جواب]