سلام عزيز گرامي .

از مطلب مفيدتان بهره مند شدم ، هم از ارجاعات و هم از پرسشها .

ولي از اين قسمت :

روا نيست تو هر حالتي که هستيم به فکر اين فقيرنيازمند باشيم ؟( فقيري که جز ما کسي نميتونه بهش کمک کنه) و اين نفس خبيث رو در راه کمک به روح فقيرمون فدا کنيم؟

سر در نياوردم ، مثلا فقير به فكر فقير باشد ؟ فقير چه كمكي به فقير مي تواند بكند ؟ نفس با روح فرقش چيه ؟ نفس خبيث با نفس فقير چه فرقي داره ؟ ووو ؟