السلام علیک یا بنت رسول الله

بعد از هزار و چهارصد سال به عزای مادر بزرگوارمون نشستیم، مادری که غریبانه سوخت و غریبانه سفر کرد و غریبانه دفن شد.

مادری که بعد از هزار و چهارصد سال هنوز غریبه و از غربتش کم نشده

بعضیا که زندگی مادر ما رو تو هفتاد نود روز خلاصه میکنن فکر میکنن جلوگیری از غربت مادر فقط به گریه و روضه و سینه زدنه

اوناییکه سرشونو تو لاک خودشون کردن و فکر میکنن اسلام گفته سالی به دوازده ماه باید گریه کنی

اوناییکه ادعاشون میشه پیرو مادر ما هستن اما برای زن جایگاهی قائل نیستن

اوناییکه ادعاشون میشه پیرو مادر ما هستن اما بر خلاف سیره مادر ما رفتار با همسر رو بلد نیستن

اوناییکه ادعاشون میشه پیرو مادر ما هستن اما بر خلاف سیره مادر ما پیروی از امر ولی عصر رو بلد نیستن

اوناییکه ادعاشون میشه پیرو مادر ما هستن اما نمیدونن یه زن تا کجا ،جای رشد و تعالی داره

اوناییکه ادعاشون میشه پیرو مادر ما هستن اما نمیدونن جایگاه مادر ما کجا بوده

اوناییکه ادعاشون میشه پیرو مادر ما هستن اما هنوز مفهوم حجاب رو نمیدونن

اوناییکه ادعاشون میشه پیرو مادر ما هستن اما هنوز آداب رویارویی با نامحرم رو نمیدونن

اوناییکه ادعاشون میشه پیرو مادر ما هستن اما ایثار و سختی و گذشت رو بر خود روا نمیدونن

چه نامردمانی هستن که با احساسات مردم بازی میکنن و برای درآوردن اشک مردم هرچی دلشون بخواد به مادر ما نسبت میدن، اساس زندگی مادر رو ول کردن و فقط به گریه پرداختن!

آیا این مادری که براش گریه میکنید از  همسایه اش غافل بود؟ آیا کاری به کار بقیه زنان نداشت؟ امر به معروف نداشت؟ نهی از منکر نداشت؟ با مردم مهربان نبود؟ پس چرا سنت ایشون باید فراموش بشه ؟

آیا با گریه بدون معرفت میشه ایشونو از غربت در آورد؟

آیا با اشک و گریه خالی میتونیم بگیم ما پیرو این مادر هستیم؟

نگارنده : عبدالله

پاسخهای نورانی دوستان [ جواب]