بسم الله الرحمن الرحیم

کلام اول ؛ سلام !

"دوستان و همراهان گرامی برکات بهار رحمت و بهار طبیعت بر شما افزون ."

از اینکه مدت زیادی توفیق حضور نداشتم عذر میخواهم.

بهتره بریم سر اصل مطلب که با دست پر آمدم.

یادتون هست پارسال موضوع و محور صحبتمون چی بود؟

(راستی دیشب شام چی خوردین؟! )

خب زیاد فکر نکنید ، فکر کنم نون و خیار بود!

اما موضوع صحبت پیش از عیدی اگه درگیری ذهنی براتون ایجاد کرده باشه مطمئنا یادتون نرفته و شما هم مثل من به دنبال حلّش بودید.

اونهایی که به تازگی همراه ما شدند بدانند:

" در جریان آپدیت عقائد قرار داریم."

و از امروز میخواهیم این سیر رو به طور جدی دنبال کنیم. هر کس موافقه ، یا علی !

مسیر اول همان راه علمی و استدلالی است و به کسانی که سند تایید شده ی علمی و عقلی برای تصحیح و تثبیت عقائدشون لازم دارند پیشنهاد می شود. همچنین برای کسانی که تو مباحث بین دوستان و ...! گیر میکنند و حس میکنند چیزی در درونشان هست که به صحتش اطمینان دارند اما نمیتوانند به لسان دلیل و برهان به دیگران منتقل کنند.

و اما راه دوم ؛ مسیر دل و روح (بین بزرگان به راه "ذوقی" شهرت دارد)

مختص آن دسته افرادی است که ........ از اسمش(ذوقی) پیداست؛

یعنی اهل دل و ذوق هستند.

اینها راه نزدیک تری را انتخاب کرده اند . چون خط سیر را از درون خود شروع کرده اند و از آنجا که میفرماید : " من از رگ گردن به شما نزدیک تر هستم" ، راهشان چندان دور نیست .

پس دو راه برای شروع کار پیش رو داریم: یکی ذوقی و دیگری استدلالی .

اینجاست که نوجوون پرسشگر ذهن من میپرسه : کدامیک از این دو راه بهتره و ما رو قطعا به نتیجه (که همون محکم کردن و تثبیت عقائد دینی مون هست) میرسونه؟

شما دوستان عزیز ! میتونید کمکم کنید ؟

نحمده و نستعینه