طبق فرمایش حضرت پیامبر اعظم (ص) اهلبیت پدران امت اسلام هستند
در سالروز شهادت پدر بزرگوارمان حضرت ابا عبدالله الحسین (ع) به سوگ نشسته ایم، در غم از دست دادن پدری که برای زنده نگه داشتن حق قیام کرده بود بر سر و سینه میزنیم.
یا ابا عبدالله، ای پدر بندگان خدا ، ببین که بندگان خدا چگونه از بهر تو عزاداری مینمایند.
پرچم عزایت را بر سر در منازل و مساجد و ادارات خود میزنیم در حالیکه از اهتزاز پرچم اسلام بر قله پیشرفت علم سرشار از غروریم و همچنان فریاد میزنیم انرژی هسته ای حق امت حسینی است. اشک میریزیم ، عزاداری میکنیم اما از شهادتت محزون نیستیم چون میدانیم قیام تو نشانه قدرت و اقتدار توست. محزون نیستیم چون تو برای عزت مسلمین جهاد نمودی و ما نیز شاهد عزت میهن اسلامیمان در سراسر دنیا هستیم.
تو قیام نمودی تا فریاد برآوری هیهات من الذلة و ما نیز خرسندیم از اینکه ذلت را نپذیرفته و برای دفاع از عزت و استقلال مسلمین مقابل ابرقدرتها ایستاده ایم، ابر قدرتهایی که از قدرت فقط نامش را دارند چرا که قدرت از آن ملتی است که حسین دارد.
یا حسین
قدرتمان ده. قدرت ده تا از عمق جان فریاد برآوریم لبیک یا حسین
قدرت ده تا در مقابل نفس خود ایستاده و در مقابل پدر زنده خود همچون اهل کوفه نباشیم
یا ابا عبدالله
کمک کن تا با حفظ عزت و اقتدار پایبند مکتب حسینی مانده و امام خویش را مردوار لبیک گوییم.
برادران بزرگتر ما با شرکت در قیام فرزندت روح الله نشان دادند که هنوز هم جوانانی هستند که عباس باشند نه ابن عباس، ان شاءالله ما نیز بتوانیم خود را اینگونه نماییم
برادران بزرگتر ما در هشت سال جهاد اصغر نشان دادند که هنوز هم حبیبهایی هستند که غریب زمان خود را لبیک گویند، یاری نما ما نیز در جهاد فرهنگی حاضر و تمامی جهادهای اکبر و اصغر طول زندگی خود فقط به حسینیان لبیک گوییم.
نگارنده : عبدالله
لیست کل یادداشت های این وبلاگ