کتاب معروفی است به نام « روضة الشهدا» که نویسنده آن ملا حسین کاشفی است. داستان زعفر جنی و عروسی قاسم  اولین بار در این کتاب نوشته شده و من این کتاب را ندیده بودم و خیال میکردم در آن یکی دو تا از این حرفهاست.

ملا حسین مرد ملا و با سوادی بوده و کتابهایی هم دارد و صاحب انوار سهیلی است. تاریخش را که میخوانیم معلوم نیست شیعه بوده یا سنی و اساسا مرد بوقلمون صفتی بوده است، بین شیعه ها که میرفته خودش را شیعه صد در صد و مسلم معرفی میکرده و بین سنیها که میرفته خودش را حنفی نشان میداده، اهل سبزوار است و سبزوار مرکز تشیع بوده است و مردم هم متعصب در تشیع. واعظ هم بوده ولی تا در سبزوار بود ذکر مصیبت میکرد. و وفاتش در حدود 910 هجری ق بوده است . اولین کتابی که در مرثیه به فارسی نوشته شده همین کتاب است که در پانصد سال پیش نوشته شده است. قبل از این کتاب مردم به منابع اصلی مراجعه میکردند. شیخ مفید رضوان الله علیه «ارشاد» را نوشته است و چقدر متقن نوشته است. ما اگر به «ارشاد» شیخ مفید خودمان مراجعه کنیم احتیاج به جای دیگری نداریم. از اهل تسنن طبری نوشته، ابن اثیر نوشته، یعقوبی و ابن عساکر و خوارزمی نوشته اند. من نمیدانم این بی انصاف چه کرده است!

وقتی کتاب را خواندم دیدم حتی اسمها جعلی است! یعنی در اصحاب امام حسین(ع) اسمهایی را ذکر کرده که اصلا وجود نداشته اند. در میان دشمن هم اسمهایی را میگوید که همه جعلی است. داستانها را به شکل افسانه درآورده است.

این کتاب چون اولین کتابی است که بزبان فارسی نوشته شده، لذا مرثیه خوانها که اغلب بی سواد بودند و به کتابهای عربی مراجعه نمیکردند، همین کتاب را میگرفتند و در مجالس از رو میخواندند. اینست که امروز مجالس عزاداری امام حسین(ع) را روضه خوانی میگوییم. در زمان امام حسین(ع) و امام جعفر صادق(ع) و امام حسن عسکری(ع) اصطلاح روضه خوانی رایج نبوده، در زمان سید مرتضی و خواجه نصیرالدین طوسی هم روضه خوانی نمیگفتند. از پانصد سال پیش به این طرف اسمش روضه خوانی شده،  روضه خوانی یعنی خواندن کتاب روضة الشهدا، یعنی خواندن همان کتاب دروغ. از وقتی که این کتاب بدست مردم افتاد کسی تاریخ واقعی امام حسین را مطالعه نکرد.

بیانات شهید مطهری رحمه الله

نگارنده : عبدالله

پاسخهای نورانی دوستان [ جواب]