بالاخره 22 بهمن امسال هم اومد

عجب روزی!

همه ملت یه کشور با همدیگه متحد و یکپارچه بریزن تو خیابون و از حقشون دفاع کنن.  خیلیها تو کودتاها و انقلابها و رفراندومها این صحنه رو میبینن. ولی ما هرسال رفراندوم داریم اما نه از کودتا خبریه نه از انقلاب بلکه همه برای تثبیت انقلاب28 سال پیششون اومدن. همشون اومدن تا بگن  از حقشون دفاع میکنن و نمیذارن کسی تو کاراشون دخالت بکنه.

همه مردم هرکس با هر تیپ و مذهبی که داره. شیعه و سنی، پیر و جوون، چادری و مانتویی، ریش دار و بی ریش، راستی و چپی، عجب صفایی داشت. انگار که باز روز عاشورا شده بود ، همه با هم بودن. انگار که باز روز انتخابات شده بود ، همه با هم بودن. به این میگن دموکراسی، به این میگن جمهوری، به این میگن مردم سالاری دینی، روزی که همه دور هم جمع میشن تا از حقوق ملیشون دفاع کنن ورد زبونشون ذکر خداست. از خونه تا میدون آزادی کلی فریاد الله اکبر و لا اله الا الله شنیدم. مرحبا به این مردم. تازه رییس جمهور هم که اومدن صحبتشونو با همین الله اکبر و لااله الاالله شروع کردن. این یعنی جشن استقلال میهن ولی با یاد خدا. چرا که همه مردم میدونن اگه با خدا باشن همه کارشون جوره

با خدا باش پادشاهی کن                               بی خدا باش هر چه خواهی کن

همه میدونن که این همه نعمتی که بعد از انقلاب بهش دست پیدا کردن از جمله آزادی و استقلال و شخصیت و هویت ملی و.... همه رو مرهون الطاف الهی هستن برا همین جشن آزادیشونو با یاد خدا برگزار کردن تا شکر کرده باشن آخه

شکر نعمت نعمتت افزون کند                         کفر نعمت از کفت بیرون کند

من که حال کردم وقتی میدیدم همه جوونای محلمون با هر تیپ و قیافه ای به طرف آزادی راه افتاده بودن و شعار میدادن، حالا دیگه قیافه اوناییکه 28 ساله هی نقشه میریزن و یه همچین روزایی نقشه شون نقش برآب میشه دیدنیه

گرچه نمیشه همه نماهای زیبای امروز رو نشون داد ولی منم به سهم خودم چند تا عکس تو وبلاگم گذاشتم

اینم عکسایی از این روز غرور انگیز

نگارنده : عبدالله

پاسخهای نورانی دوستان [ جواب]